|
خلاصۂ مناظرہ
اصلی اندازہ سارا ایس مذکور دا ایتھوں اوہ لا لئے جہڑا صاحب شعور دا
ورقے نہ پھولے پینڈا مارے نہ دور دا
کیونکہ میں باقی جہڑے شعر بنائے نے مسلے انہاں دے اندر کولوں بھی پائے نے
حضرت دے رونے رو کے لمبو بھجائے نے
پڑھنے تے سننے والے غور فرمایا جے سنیوں کتاب ساری نس نہ جایا جے
دساں میں اوتھے جو جو حال وِہایا جے
پہلاں تے ملاں [1] آہا جلسہ پٹاوندا عبدالغفور پچھے آ میں الاوندا
تا پل نوں سچی آکھن جُلّا سکھاوندا
آخر جاں حکمت کیتی رب حکیم نے لبھ لئی بیماری ساری عبدالحکیم نے
ایہ تے پئے ڈر دے دو وے دل دے سقیم نے
لے کے اُنہاں نوں جلدی جلسے ول آیا سی اچھا میں کیتا مینوں خفیہ فرمایا سی
میں بھی شاباش کَہ کے پنجہ ملایا سی
آگئے مناظر دو وے اندر میدان دے سنیو عزیزو بھائیو نال دھیان دے
مسلے جو ہوئے احمد دین جوان دے
پنج تے آیتاں اونھے پڑھیاں قرآن تھیں آفرین آکھاں اوہدے چنگے سمجھان تھیں
چوواں حدیثاں دسیاں پڑھ کے زبان تھیں
مثلاً کیوں رُنی آہی بیٹی حضور دی کس دے وچھوڑے اندر رہی سی جھور دی
ورثہ کیوں منگی پیارے باپ مغفور دی
|