Maktaba Wahhabi

672 - 702
صرف تفرقہ در قول اینہا ہمیں قدر بودہ است کہ بعض قائل بوجوب و بعض بسنت، و بعض باستحباب اند۔ لیکن درجواز این کسے را از ائمہ دین خلافی نیست۔ و حدیث عقیقہ راجم غفیر از صحابہ روایت فرمودہ اند، مثل علی و عائشہ و ام کرز وبریدہ و سمرہ و ابوہریرہ و عبداللہ بن عمر و انس و سلمان بن عامر و ابن عباس۔ چنانکہ امام ترمذی در جامع خود تصریح باین معنی فرمودہ ،و نیز دران کتاب فرمودہ: ’’والعمل علی ھذا عند أھل العلم یستحبون أن یذبح عن الغلام العقیقۃ یوم السابع، فإن لم یتھیأ یوم السابع فیوم الرابع عشر، فإن لم یتھیأ عق عنہ یوم إحدی وعشرین، وقالوا: لا یجزیٔ في العقیقۃ من الشاۃ إلا ما یجزیٔ في الأضحیۃ‘‘ انتھی ما في جامع الترمذي۔ وآنکہ شیخ عبدالحق دہلوی رحمہ اللہ در شرح مشکوۃ و شرح سفر السعادت فرمودہ اندکہ نزدشافعی استخوانہائی عقیقہ رامی شکنند و نزد مالک نہ، انتہی۔ خلاف است ازانچہ کہ امام مالک در موطا فرمودہ ، زیر اچہ امام مالک در موطا گفتہ: ’’وتکسر عظامھا‘‘ انتھی۔ و زرقانی مالکی در شرح وی گفتہ: ’’ویکسر عظامھا جوازاً، تکذیباً للجاھلیۃ في تحرجھم من ذلک‘‘ کما مر۔ و خلاف است ازانچہ قسطلانی شافعی در ارشاد الساری گفتہ: ’’وأن لا یکسر عظامھا فإن کسر فخلا ف الأولی‘‘ انتھی کما مر۔ و آنکہ گوید کہ نزد امام ابی حنیفہ رضی اللہ عنہ بدعت است وی خطا کردہ، و چگونہ این قول بوی نسبت کردہ شود با آنکہ از احادیث صحیحہ ثابت است، و انکار آن انکار روشنی آفتاب است، بلکہ ازین امام اجل و اکمل روایت استحباب کردہ اند، و بعضے روایت اباحت کردہ اند، مگر امام طحاوی کہ از ائمہ حنفیہ و اعلم بہ مذہب امام ابی حنیفہ است تطوع گفتہ، و برین روایت اعتماد می کنم کہ درین قول مطابقت از احادیث رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم و آثار صحابہ یافتہ می شود، و تطوع و مستحب و مندوب و نفل و ادب ہمہ مرادف المعنی ہستند۔ چنانکہ در در المختار است:
Flag Counter