پس چون از رفع صوت بر صوت نبی صلی اللہ علیہ وسلم منع فرمودہ چہ مجال است آنہا را کہ قول نبی صلی اللہ علیہ وسلم را مرجوح و قول امت را مرجح گرد انند۔ { لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِیْ رَسُوْلِ اللّٰہِ اُسْوَۃٌ حَسَنَۃٌ} [الأحزاب: ۲۱] رامنجملہ قصص و حکایات شمارند، چنانچہ چند روز است کہ بما ہمہ خبری رسیدہ است کہ بعض ابنائے دہر عقیقہ مولود راکہ یکی از سنن سید المرسلین و معمول بہا علمائے مجتہدین است مکروہ می دارند ، و بفاعلِ آن لب بطعن کشایند، و گویند کہ عقیقہ مولود در قرون سابقہ معمول بہا نبود، علمائے اہلِ سنت کہ قائل بعدمِ وجوبِ تقلیدِ مجتہد معین ہستند اختراع کردہ اند، پس عجب بردم ازین بعض کہ چگو نہ ازین انکار دارد، باآنکہ از احادیث صحیحہ غیر منسوخہ ثابت است، و اقوال ائمہ اربعہ رحمہم اللہ درین باب منقول است کثیر۔ و اگر فرضاً اقوال ائمہ مجتہدین درکراہیت عمل عقیقہ بودی ، و از احادیث رسول معصوم صلی اللہ علیہ وسلم استحباب آن ثابت می شد ، تاہم بر امت واجب ست کہ بر حدیث رسول صلی اللہ علیہ وسلم عمل کند، و قول امام را ترک کند، کہ ہمیں وصیت ائمہ اربعہ رضوان اللہ علیہ اجمعین بودہ است۔
شیخ عبدالوہا ب شعرانی در میزان کبریٰ گفتہ:
’’قد تقدم قول الأئمۃ کلھم: إذا صح الحدیث فھو مذھبنا، و لیس لأحد معہ قیاس و لا حجۃ إلا طاعۃ اللّٰه ورسولہ بالتسلیم لہ‘‘ انتھی۔
و علامہ محمد معین رحمہ اللہ در دراسات اللبیب گفتہ:
’’کان الإمام أبو حنیفۃ رحمہ اللّٰه تعالی یقول: حرام علی من لم یعلم دلیلي أن یفتي بکلامي، وھذا الکلام من أبي حنیفۃ رحمہ اللّٰه ثابت بالسند المسلسل، وکان أبو حنیفۃ رحمہ اللّٰه تعالی إذا أفتی یقول:ھذا رأي أبي حنیفۃ، وھو أحسن ما قدرنا علیہ، فمن جآء بأحسن منہ فھو أولی بالصواب‘‘ انتھی۔
و شیخ ابی علی حسین بن یحییٰ البخاری الزندوستی در روضتہ العلماء از شیخ برہان الدین مرغینانی ناقل شدہ۔
چنانکہ علامہ محمد معین در دراسات فرمودہ:
’’وقول صاحب الھدایۃ في روضۃ العلماء الزندوستیۃ في فضل الصحابۃ رضی اللّٰه عنہم : سئل أبو حنیفۃ رحمۃ اللّٰه علیہ : إذا قلت قولا وکتاب اللّٰه یخالفہ؟ قال: اترکوا قولي بکتاب اللّٰه تعالی، قیل: إذا کان خبر الرسول یخالفہ؟
|