|
بسوی بغال و سواری کردن بر آن اعانت و مدد کردن است مرکسے را کہ انزاء حمر برخیل کند ، و انزاء حمر برخیل منہی عنہ است، پس سواری کردن ہم بران جائز نباشد۔
ونیز خوردن آن سرکہ کہ از شراب تیار کردہ شود جائز است یا نہ، برتقدیر جواز این اکل سرکہ معین و ممدخواہد شد مرکسے راکہ اتخاذ خل از خمر نماید ، و اتخاذ خل از خمر ممتنع است ، پس خوردنش ہم ہمچنان باشد ، و برتقدیر عدم جواز گفتہ خواہد شد کہ درحدیث صحیح ثابت شدہ کہ ’’نعم الادام الخل‘‘ درتعمیم آن جملہ افراد خل ّ داخل است، پس تخصیص این خل خمر رامخصصی باید ، غایۃ مافی الباب این است کہ اتخاذ خل خمر منہی عنہ باشد، و خورد نش جائز با شد چنانکہ مذہب بعض مجتہدین است ۔
پس ہمچنین قربانی کردن گو سپند منزوع الا نثیین را و رغبت بسوی آن جائز باشد، و ارتکاب آن فعل یعنی انزاع ا نثیین منہی عنہ باشد۔
پس جوابش جزاکم اللہ خیرا ازگوش جان بشنوکہ امر ہمچنان ست کہ بیان کردہ شد ، و بیشک رغبت بسوی آن شئی مرغوب بہ کہ ازمحظورات شرعیہ حاصل شدہ با شد جائز نیست ، واگر جائز با شد خرابی ہا لازم خواہد آمد۔ و سارق کہ مال ازجہت سرقہ کسب کند مالش غیر سارق را در تصرف آوردن و رغبت بسوی آن کردن بعد علم سرقہ جائز خواہد شد ، و حال ا ین است کہ او را ہم حرام است ، چنانکہ حرام است آن مال برسارق۔
ا مّا سوار شدن بربغال کہ آنرا بفارسی استرو بہندی خچر گویند جائز و درست است۔
حق تعالیٰ درسورۂ نحل می فرماید:
} وَّ الْخَیْلَ وَ الْبِغَالَ وَ الْحَمِیْرَ لِتَرْکَبُوْھَا وَ زِیْنَۃً} [النحل: ۸]
یعنے ’’آفر ید اسپان را و استران را وخران راتا سوار شوید برآن و برائی آرایش۔ واحادیث درین باب بدرجہ شہرت رسیدہ اند۔‘‘
’’عنِ البراء بنِ عازِب قال: رأیت رسول اللّٰه صلی اللّٰهُ علیه وسلم وھو علی بغلتہ البیضاء، وأبو سفیان بن الحارِث آخذ بِلجامہا، وھو یقول: أنا النبي لا کذب أنا ابن عبدالمطلب‘‘ رواہ البخاري وغیرہ۔
’’و عن العباس بنِ عبد المطلب قال: شھِدت مع رسولِ اللّٰه صلی اللّٰهُ علیه وسلم یوم
|