| میارا بزم بر ساحل کہ آنجا نوائے زندگانی نرم خیز ست بہ دریا غلط دباموش در آویز حیاتِ جاوداں اندر ستیز است (اقبال) ۔۔۔ گفتم کہ نمی آئی، آرے و نعم گوئی انکار در اقرارے، اقرار در انکارے بس جرمِ گرامی نیست جز کاہلی و پیری دیرینہ غلامے را مفروش بہ بازارے (گرامی) ۔۔۔ شیخیم، مقدسیم، غازی، مائیم ازراہ نشنیانِ حجازی مائیم (گرامی) ۔۔۔ فرصت اگرت وقت وہدمغتنم انگار ساقی و مغنی و شرابے و سرد دے زنہار ازاں قوم نباشی کہ فرییند حق را بسجودے و نبی رابہ درد دے ۔۔۔ توبہ کارے کسے نمی آئی بہ کنارے کسے نمی آئی بہ چہ اُمید میتواں مُردن بہ مزارِ کسے نمی آئی ۔۔۔ دامانِ نگہ تنگ و گلِ مسنِ تو بسیار گل چینِ بہانہ توز داماں گلہ دارد ۔۔۔ ریگِ عراق مفتظر، کشتِ حجاز تشنہ کام خون حسین بازدہ کوفہ و شامِ خویش را(اقبال) در مدرسہ کس رانہ رسد دعویٰ توحید منزل گہ مردانِ موحد سرداراست ۔۔۔ عشق رسوائیست جامی یا بخوباں دل ندہ یا بکلی نکصرف نہ نام و ننگِ خویش را(جامی) |